Władysław Wołek "POTOK"

Urodził się w Zabawie k. Wieliczki.

Egzamin maturalny złożył w wielickim gimnazjum w 1928 r.

 

po roku 1939 tworzy zalążki konspiracji na Śląsku w Katowicach - równocześnie działa na terenie batalionu AK „Wilga"-„Mrówka".

 

od stycznia 1941 (po aresztowaniu ppor. Ludwika Kubickiego) - do końca wojny - pełni funkcję I zastępcy dowódcy batalionu "Wilga"-„Mrówka".

w latach 1943-1944 na kursach podoficerskich prowadzi wykłady w zakresie sabotażu i dywersji.

 

 w sierpniu 1944 r. gdy  wielu żołnierzy jest  zagrożonych dekonspiracją  staje  na czele nowo sformowanego oddziału dywersyjnego AK „Potok".

Działając w ramach dużego zgrupowania partyzanckiego „Kamiennik", brał udział w walkach w Trzemeśni, Zasaniu i Glichowie (12 IX 1944).

W dniu 15 września 1944 r. zostaje ranny podczas bitwy na Lubomirze, następnie przetransportowany do szpitala partyzanckiego w Kornatce, a potem ukryty w Raciborsku (Witkowice).

W październiku 1944 oddział partyzancki „Potok" zostaje  częściowo zdemobilizowany.

 

Od 1942 kieruje akcją propagandową komórki działającej w Wieliczce pod kryptonimem "N".

W tym samym roku do akcji „N" prowadzonej na Śląsku oddelegowuje swoją żonę Klarę Wołek „ERIKĘ" (aresztowaną przez Gestapo we wrześniu 1944).

 

Po wojnie pracował w zawodzie nauczyciela na Ziemiach Zachodnich; m.in. był kierownikiem szkoły we Wleniu na Dolnym Śląsku.

 

Zmarł bezpotomnie w Katowicach 18 maja 1979 r.

Pochowany został na tamtejszym cmentarzu, obok żony Klary.

 

Opracował: Piotr Kaczor

 

Literatura:

Wojciech Gawroński - Słownik biograficzny Wieliczan- Muzeum Żup Krakowskich - Wieliczka 2008

Antoni Batko "Sęp" , Wspomnienia okupacyjne , OPOLE 1981.